കാലത്തിനു മായ്ക്കാന്‍ കഴിയാത്ത എന്‍റെ നിഴല്‍ പാടുകള്‍ എന്നെ വേട്ടയാടുന്നു. പിന്നിട്ട വഴികളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോള്‍, ഉണങ്ങാത്ത ചില മുറിവുകള്‍. വെച്ചുകെട്ടലുകള്‍‍ക്കിടയിലൂടെ നീരോലിക്കുമ്പോള്‍ വേദനിക്കുന്നത് മറ്റാര്‍ക്കൊക്കെയോ ആണ്. ഇരുണ്ട വിജനതയിലൂടെ ആയിരുന്നോ എന്‍റെ യാത്ര?..കണ്ണടച്ചു സ്വയം ഇരുട്ടാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും. അപ്പോഴൊക്കെയും പിറകില്‍ നിന്നുള്ള വിളികള്‍ എനിക്ക് ചുറ്റും ഒരു കാന്ത വലയം സൃഷ്ട്ടിച്ചിരുന്നു. കെട്ടുറപ്പുള്ള ചുറ്റുപാടില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ബന്ധങ്ങള്‍ തീര്‍ത്ത കുരുക്കുകളില്‍ അറിയാതെ തല കുനിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു. ഇനിയുള്ള യാത്രകള്‍ തികച്ചും യാന്ത്രികം മാത്രം.
